کاش چون آیینه روشن میشد 

 دلم ازنقش تو و خنده ی تو 

 صبحگاهان به تنم میلغزید 

 گرمی دست نوازنده ی تو .....

صدای تبله ی عشقی به پهنه دیوار....صدای لغزش شهوت میان چشم سیاه...

  صدای بوسه ی کوتاه وپیچش اندام....میان بازوی شب زنده دار خمار....

  نوازش لب بی تاب بوسه ای کم طاق...در چنگ وحشی مردی که می زند فریاد و

   التماس زنی به زیر پیکر عشق          نوای مرد غریبی میان چنگه تار

               حکایت از نبودن و بودن من وتوست......

                دلم گرفته ، بمان غم تو، لااقل این بار......