با شهر، با زمین و با پنجره بدرود کردم
چرا که همه در دل خود عطر او را مدفون ساخته بودند
اما او نه از زمره آدمیان بود و نه از خیل فرشتگان .او
دیوی بود پلید در لباس انسان
اری امروز با کسی که روزهای خوش و سرگردان داشتم بدرود گفتم زیرا او پلید بود نه انسان
سلام
بینم متن ادبی زیبای بود ولی من هرچه فکر کردم مفهومشو در نیافتم جریان چیه ؟
البت اگه اشکال نداره می پرسم
به امید دیدار